Από τη στήλη «Στο περιθώριο της ζωής», του Π. Παλαιολόγου.
Eφημερίδα «ΒΗΜΑ», στις 28 Ιουνίου 1967
Σας ξεναγώ και σήμερα στην Άνω Στενή της Εύβοιας. Έξη ετών
ανακάλυψη. Από τους πρώτους που την επεσήμαναν, ο Σπύρος Μελάς, ο Ψαθάς, ο
Τάσος Ζάππας.Έργο του Θεού και ενός γιατρού. Δεκάξη χρόνια γιατρός του χωριού,
χωρικός κι ο ίδιος, ο κ. Καρλατήρας εγκαταλείποντας τη Στενή για να
σταδιοδρομήσει στη γειτονική Χαλκίδα, άφησε εις ανάμνηση τη «Δίρφυ» που έδωσε
τουριστική υπόσταση στην περιοχή. Άφησε ακόμη έμψυχη δωρεά, έναν από τους γιους
με τη νύφη του, στη διεύθυνση το ξενοδοχείου. Άφησε και την άλλη νύφη,
γιάτραινα αυτή, αγροτική γιατρό στην περιφέρεια που υπηρέτησε ο πεθερός
της.Γιατροοικογένεια. Στη Σιένα σπούδασαν τα δυο αγόρια. Στην Ιταλία επίσης ο
τρίτος γιος, φαρμακοποιός αυτός
Ημιτελές το κτίριο. Στο «καρά γιαπί» του άνω ορόφου η γιορτή. Κυριαρχούν ο γυναικείος κόσμος και οι προχωρημένες ηλικίες.Δεν έμειναν στα σπίτια μπερντέδες, κουρτίνες, σεντόνια, Κουρελούδες. Ως και κόλες περιτυλίγματος για να καλυφθούν τα κενά της σκηνής.Ανοίγει κάποτε η αυλαία. Κουρεμένα τα κεφαλάκια των αγοριών. Καλοσφουγγαρισμένα τα μουτράκια, τα μπουτάκια. Με τα καλά τους οι μαθητές και οι μαθήτριες του Δημοτικού. Το χρώμα τη υγείας στα μάγουλα των περισσότερων. Συντελεί σ΄ αυτό και το συσσίτιο. Μη γινόμαστε αρνητές των πάντων. Ευεργετικό για τα χωριά, όπου οι γονείς λείπουν όλη μέρα στα κτήματα και τα παιδιά, ακόμα και όταν υπήρχε επάρκεια, χωρίς έλεγχο καθώς έμεναν, την περνούσαν με μια ελιά κι ένα ξεροκόμματο. Τώρα, πρωί – μεσημέρι, υπάρχει από πάνω τους η δασκάλα ή ο δάσκαλος. Υπάρχει και το πιάτο. Γεύματα υγιεινά και χορταστικά.Απαγγελίες και σκετς στη σκηνή. Διασκεδαστικές αδεξιότητες. Μόνο που δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω πιο παιδαγωγικό σκοπό εξυπηρετούν όλες αυτές οι σχολικές επιδείξεις. Αυτό όμως δεν είναι του παρόντος.Η ώρα τώρα του δασκάλου. Με τα σκούρα του ο διευθυντής του σχολείου. Και να τύχει τη νύχτα του Σαββάτου προς την Κυριακή να γνωρίσει το ρίγος και τη χαρά της πατρότητας.Ίσως γι αυτό, νωπός πατέρας ο νέος άνθρωπος, προσφωνεί με τόση ζεστασιά τα παιδιά που ζυμώθηκαν μαζί του και , καθώς αυτά τον κοιτάζουν στα μάτια, τον ακούνε να τους λέει ότι από το βλέμμα τους αντλεί αισιοδοξία και θάρρος για καλύτερο αύριο.
Π. ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.